eliaspy

Χαίρεται! Θα ήθελα να σας παραθέσω το ιστορικό μου και να μου πειτε την αποψή σας. Θα το εκτιμούσα ειλικρινά διαβαζοντάς την ιστορία μου να μάθω τι θεωρείτε ότι μου συμβαίνει δεδομένης της μεγάλης σας εμπειρίας. Είναι περιττό να σας πω ότι έχω γυρίσει σε πάρα πολλούς γιατρούς ανεπιτυχώς. Είμαι 35 ετών και εγώ και ο σύζυγός μου. Εχουμε μια κόρη 4 ετών φυσιολογική σύλληψη φυσιολογικός τοκετός. Μετά από δυο χρόνια από τη γέννησή της, παλλίνδρομη κύηση σύνδρομο κενού σάκου - απόξεση 8η εβδομάδα. Από την απόξεση προέκυψαν συμφύσεις που εντοπίστηκαν μετά απο ένα χρόνο και λύθηκαν υστεροσκοπικά. Ακολούθησε μια βιοχημική και πάρα πολλές εξετάσεις (θρομβοφυλίας, καρυότυπος, ορμονικός έλεγχος, έλεγχος σπέρματος). Θέμα προέκυψε με την ΑΜΗ μου 2.1 και οριακή τερατοζωοσπερμία 4% του συζύγου. Ξαναέμεινα έγγυος και κατά την 5 εβδομάδα ο γυναικολόγος μου πήρε τραχηλικό επιχρίσμα. Με το που σηκώθηκα και περπάτησα 100 μ ξεκίνησε αιμοραγία και η διαγνωση ήταν υποχοριονικο αιμάτωμα. Η εξέταση βγήκε αρνητική για μικροοργανισμούς. Ακούσαμε καρδιακή λειτουργία 120 παλμών 7η εβδομάδα με φυσιολογική ανάπτυξη. Η αιμοραγία συνέχιζε και σταμάτησε 8 εβδομάδα που ξαναπήγα για υπέρηχο και είχε σταματήσει η καρδιακή λειτουργία. Εκανα απόξεση πάλι και περιμένω αποτελέσματα καρυοτύπου (καρυότυπο ζεύγους έχουμε κανει και είναι φυσιολογικός) αλλά ο γυναικολόγος μου είπε οτι υπήρχαν πήγματα και ο πλακούντας ήταν αλλοιωμένος με θρόμβους. Προέκρινε μηχανικό αιτιο. Αναρωτιέμαι τι πρέπει να κάνω.Να συνεχίσω να προσπαθώ ή αφού δεν έχει βρεθεί κάποιο αίτιο απλά τζογάρω. Οι αποβολλές μοιάζουν διαφορετικής αιτιολογίας κάθε φορά. Η εμπειρία σας τι λεεί? Δεν θα ήθελα να κάνω εξωσωματική. Ευχαριστώ προκαταβολικά!