5η παλίνδρομη κύηση

Καλησπέρα κύριε Ζησόπουλε,
διαβάζω συζητήσεις στο forum σας πολύ καιρό και πραγματικά με εντυπωσιάσει η ηρεμία σας και η αμεσότητα στις απαντήσεις σας. Επίσης, αντιλαμβάνομαι μία απλότητα στην αντιμετώπιση όλων των θεμάτων, η οποία ορισμένες φορές αγγίζει ένα ριζοσπαστικό, ή και πρωτοποριακό τρόπο.
Για το λόγο αυτό απευθύνομαι σε σας.
Με αφορμή την πρόσφατη, 5η παλίνδρομη κύηση πριν από μία εβδομάδα, θα σας παραθέσω όσο πιο περιληπτικά μπορώ, τα στοιχεία μου, για να σας βοηθήσω σε μία πιθανή απάντηση. Σήμερα είμαι 42 ετών. Στα 18 είχα μία πρώτη σύλληψη, στην οποία προχώρησα με έκτρωση. Στα 30 είχα μία ακόμη φυσιολογική σύλληψη, (με τον ίδιο άντρα), επιθυμητή αυτή τη φορά, η οποία κατέληξε σε αποβολή λίγο μετά την 6η εβδομάδα. Στα επόμενα δύο χρόνια, με δύο προσπάθειες εξωσωματικής, είχα δύο άλλες συλλήψεις, οι οποίες επίσης κατέληξαν επίσης σε παλίνδρομες, στην ίδια εβδομάδα...μετά από αυτό, έκανα νομίζω όλες τις απαραίτητες εξετάσεις αίματος, συμπεριλαμβανομένων και της θρομβοφιλίας, των αντιπατρικών κλπ...επίσης, κάναμε εμείς καρυότυπα, στα οποία δεν υπήρξε κάποιο εύρημα, αντιθέτως, στα έμβρυα εμφανιζόταν ένα ανάστροφο χρωμόσωμα 9. Τέλος, σε κάποια εξειδικευμένη εξέταση που κάναμε, βρήκαμε κάποια αυξημένα ΝΚ κύτταρα...ο παθολογοανατόμος τότε, είχε μιλήσει για ερπητοιούς, έντονες αντιβιώσεις κλπ...γνωρίζω ότι αυτές τις θεραπευτικές μεθόδους, τη σχολή αυτή δηλαδή, κάποιοι την αποδέχονται, κάποιοι όχι. Δεν προχωρήσαμε τελικά με αυτή τη μέθοδο. Στη συνέχεια χωρίσαμε... Ο πρώτος μου άντρας πέρυσι έκανε ένα παιδάκι. Πριν από δύο χρόνια, με το νέο μου σύντροφο, είχα φυσιολογική σύλληψη, η οποία κατέληξε ίδια με τις προηγούμενες, στην ίδια εβδομάδα, με την ΊΔΙΑ χρωμοσωμική αναμωλία στο έμβρυο. Ο άντρας μου έχει ήδη 3 παιδιά. Αυτό το αναφέρω, διότι μάλλον το χρωμοσωμικό πρόβλημα οφείλεται σε μένα, αλλά αφού δε φαίνεται, πώς εμφανίζεται στο έμβρυο? Τί το επήρεάζει? Μέχρι τότε λέγαμε, όπως λένε όλοι οι γιατροί, ότι ήταν τυχαίο και ότι ίσως την επόμενη φορά να πάνε όλα καλά...αλλά τρεις φορές το ίδιο? Την ίδια διάγνωση? Τέτοια τύχη?
Στη συνέχεια, ο γιατρός που συνεργαζόμουν μετά την τελευταία αποβολή, μου πρότεινε να κάνω δίαγνωστική λαπαροσκόπηση και υστεροσκόπηση... λίγο καθυστερημένα? ίσως. Βρήκαμε ότι υπήρχε διάφραγμα στη μήτρα, το οποίο αυτό μάλλον ενοχοποιείτο για τις αποβολές και ίσως τελικά το γεγονός ότι υπήρχε και χρωμοσωμική ανωμαλία, να μην επηρέαζε τόσο. Ανοίξαμε το διάφραγμα, μάλιστα και με επαναληπτική διπάνοιξη μετά από 1,5 μήνα.
Το Νοέμβριο 2012 έκανα μία αποτυχημένη εξωσωματική...στη συνέχεια προσπθήσαμε να δουλέψουμε με φυσικό κύκλο για δύο μήνες, αλλά τα ωάρια δεν είχαν DNA...δοκιμάσαμε να τα δυναμώσουμε με DHEA...τον επόμενο μήνα έμεινα έγκυος φυσιολογικά...ίσως ήταν και τυχαίο...όλα πηγαιναν καλά, ώσπου την προηγούμενη εβδομάδα, 10w3, με λίγο αίμα, πήγαμε στο γιατρό και το έμβρυο είχε σταματήσει πάλι να έχει καρδιακό παλμό, μάλλον πριν από 10 ημέρες περίπου...και πάλι απόξεση...αυτή τη φορά δεν έκανα καρυότυπο...το βρίσκω ανώφελο...
Ποια είναι η άποψή σας? Να ήταν κι αυτό τυχαίο? Πόσο μπορεί κανείς να το αφήσει στην τύχη του κάτι τέτοιο, σ'αυτή την ηλικία? Προτείνετε να ψάξω κάτι άλλο? Μήπως πρέπει να συμβουλευτώ ειδικούς στη γενετική? Μήπως αυτό το θέμα πλέον ξεφεύγει από την κλασσική γυναικολογία και τις γνωστές καθ'έξιν αποβολές? Να το εγκαταλείψω? Θεωρητικά ένας προεμφυτευτικός έλεγχος μπορεί να με προφυλάξει σήμερα από μία επόμενη αποτυχία, αλλά αυτό σημαίνει πάλι εξωσωματική? Πραγματικά βρίσκομαι σε μία δύσκολη περίοδο, με μεγάλη ανησυχία...
Γνωρίζω τις απόψεις σας για τις ορμόνες και συμφωνώ ότι δεν πρέπει να υποβάλουμε τους οργανισμούς μας σε τέτοιες δοκιμασίες και σωματικά και ψυχολογικά...ότι πιθανά να ενοχοποιούνται και κάποια φάρμακα για τις αποβολές, αντί να βοηθούν, όπως λένε και οι αντενδείξεις.
Θα ήθελα τη γνώμη σας...ευχαριστώ πολύ...