Ευχαριστώ πάρα πολύ για τις πληροφορίες που είχατε την καλωσύνη να μου δώσετε. Θα ήθελα όμως, αν φυσικά σας είναι δυνατόν, να μου απαντήσετε στο εξής ερώτημα το οποίο ειλικρινά με ταλανίζει : a.. Είμαι 53 ετών, χαμηλού σωματικού βάρους, προσπαθώ να διατηρώ τις σωστές μου διατροφικές συνήθειες, δεν έχω παιδιά, δεν καπνίζω, δεν πίνω, κάνω καθιστική εργασία (εργάζομαι στο Γεωδυναμικό Ινστιτούτο), δεν αθλούμαι, ει μη μόνον ότι βαδίζω αρκετά, έχω 12 χρόνια (; !) να κολυμπήσω, και υπάρχει οικογενειακό ιστορικό παραμορφωτικής αρθρίτιδας και οστεοπόρωσης. Δύο μετρήσεις οστικής πυκνότητας που έχω κάνει έδειξαν "οστεοπενία". Προ διετίας είχα ένα ατύχημα (σπάσιμο Ο10 σπονδύλου), το οποίο κατά καιρούς με ενοχλεί.Επίσης λαμβάνω ημερησίως 75 μg Eltroxin διότι έχω θυρεοειδίτιδα Hashimoto. b.. Δεδομένου ότι η περίοδος έχει να εμφανισθεί από 29 Ιανουαρίου 2002, με προηγούμενη στις 27 Ιουνίου 2001, (δηλαδή δεν υπήρχε περίοδος σ' αυτό το μεσοδιάστημα) έχω αρχίσει Θ.Ο.Υ., μετά τις απαραίτητες εξετάσεις και σύμφωνα με υπόδειξη του γυναικολόγου μου, (ο οποίος με παρακολουθεί από 20ετίας και πλέον), αλλά δεν σας κρύβω ότι οι ανησυχίες μου σχετικά με τις παρενέργειες, με κάνουν πολύ διστακτική στο αν θα συνεχίσω ή όχι, τελειώνοντας το πρώτο κουτί από το Premelle Cycle-5, (το οποίο ο γιατρός μου συνέστησε να πάρω για 3 μήνες δοκιμαστικά). Μέχρι και σήμερα έχω λάβει το 12ο χάπι από τα 28 της σειράς, (και ομολογουμένως δεν έχω νοιώσει δυσάρεστα, αντίθετα μάλιστα κάποια ελαφρότατη συχνουρία μπορώ να πω ότι έχει περιορισθεί έως και εξαφανισθεί !!). Τα ενοχλήματα όσον αφορά την εμμηνόπαυση ήταν λίγες εξάψεις (ιδιαίτερα τα δύο προηγούμενα καλοκαίρια), μολονότι υπήρχε περίοδος. Εκείνο όμως που παρατηρώ τώρα έντονο είναι ότι έχω μεγάλα διαστήματα μελαγχολίας και απαισιοδοξίας. Αποφεύγω τις παρέες και προτιμώ να μένω τελείως μόνη. Το μόνο που κάνω ευχαρίστως είναι να εργάζομαι. c.. Δεύτερος γυναικολόγος τον οποίο επισκέφθηκα προκειμένου να έχω μία δεύτερη γνώμη, καθώς και δεύτερος ενδοκρινολόγος, κρίνοντας από τις ιατρικές μου εξετάσεις, ήταν τάχθηκαν ανεπιφύλακτα υπέρ της Θ.Ο.Υ. d.. Είμαι πολύ τυπική (έως σχολαστική) όσον αφορά τις επισκέψεις μου στον γυναικολόγο (και γενικότερα στις προληπτικές εξετάσεις που αφορούν την υγεία μας), αλλά εκείνο που με προβληματίζει είναι ότι μέσα από τον ίδιο τον ιατρικό κόσμο οι απόψεις είναι αντικρουόμενες, ως προς το αν θα πρέπει μία γυναίκα να ακολουθήσει Θ.Ο.Υ. (Επί παραδείγματι ο παθολόγος μου είναι κάθετα αντίθετος, λέγοντας μου ότι υπάρχουν θαυμάσια φάρμακα για την οστεοπόρωση, χωρίς να είναι απαραίτητα ορμόνες, και όσες γυναίκες φίλες ιατρούς έχω ρωτήσει αποφασίζουν να μην πάρουν ορμόνες, για τον λόγο της επικινδυνότητας.). Ομοίως και η ενδοκρινολόγος μου (με θητεία στο Harvard School), " - Τι να τις κάνεις τις ορμόνες, οι οποίες είναι πολύ επικίνδυνες. Είσαι 50 ετών πλέον, τι τις θέλεις; Αν ήσουν 35 ετών και σταματούσε η περίοδος θα συμφωνούσα. Ολα αυτά έχουν ένα κόστος. Η φύση είναι σοφή, μην πηγαίνεις αντίθετα" ... Κι όμως, Κύριε Καθηγητά, στην ιστοσελίδα σας με τα όσα θαυμάσια μας αναφέρετε βγαίνει το συμπέρασμα ότι αυτή η θεωρία δεν πρέπει να αποτελέσει ανασταλτικό παράγοντα ως προς την απόφασή μας για την λήψη Θ.Ο.Υ., και εφόσον αυτή κρίνεται απαραίτητη από τον γιατρό μας. (Βέβαια, θα ήθελα να θέσω το ερώτημα: Όσον αφορά τα μάτια και τα δόντια μας φυσικά και δεν πρέπει να πούμε ότι η φύση είναι σοφή και να τα αφήσουμε στο... έλεος του Κυρίου! Στην περίπτωση όμως των οιστρογόνων, δεν νομίζετε ότι τα πράγματα είναι διαφορετικά, δεδομένου ότι σταματά η λειτουργία συγκεκριμένων αδένων που τα παράγουν, και εμείς προσπαθούμε με φάρμακα να τους επαναδραστηριοποιήσουμε; Δεν είναι μία παραβίαση της φύσης; Η απόψή σας για τα διφοσφωνικά φάρμακα ποια είναι; Επίσης φίλη φαρμακοποιός η οποία λαμβάνει το σκεύασμα Livial (Levial ?) μου είπε ότι το Premelle Cycle-5 είναι αμιγής ορμόνη, ενώ το Livial είναι υποκατάστατο ορμόνης. Μήπως αυτό σημαίνει ότι είναι και λιγότερο επικίνδυνο; Επίσης λαμβάνοντας Θ.Ο.Υ. μπορεί παράλληλα να χορηγηθεί και ασβέστιο; (π.χ. Caltrate). Εν κατακλείδι, όπως σας προανέφερα, δεν είναι λίγες οι στιγμές που λαμβάνοντας το φάρμακο που μου συνέστησε ο γυναικολόγος μου, προβληματίζομαι αν κάνω καλό ή εγκληματώ κατά του εαυτού μου. Μήπως τελικά όλη αυτή η ανησυχία αποβεί πραγματικά εις βάρος μου; Ειλικρινά βρίσκομαι σε πέλαγος... Θα θεωρήσω πολύτιμη την απάντηση σας στα όσα παραπάνω εκθέτω.
Δεν υπάρχουν απαντήσεις.θα απαντήσουμε μέσα στις επόμενες 24 ώρες.Μην απαντάτε σε ερωτήματα που ξεκίνησαν άλλα μέλη στο Forum, η απάντηση σας σε αυτά θα διαγραφεί. Φιλικά από την διαχείριση!