Πηγή Πληροφορίας:
Δρ Παρμενίων Ζησόπουλος Μαιευτήρας- Χειρούργος Γυναικολόγος
Περίπου κάθε 3η γυναίκα μετα τα 35 εμφανίζει καποιο μικροτερο ή μεγαλύτερο ινομύωμα. Στις περισσότερες περιπτώσεις μάλιστα, τα ινομυώματα είναι περισσότερα από ένα. Η θεραπεία με ορμονικά σκευάσματα, τελευταίως με τα Gn-Rh-ανάλογα, είναι ελάχιστα αποτελεσματική και περιορισμένης διάρκειας. Σαν μόνες λύσεις, όταν εμφανιζόταν προβλήματα, υπήρχαν μέχρι τώρα η εκπυρήνιση και η υστερεκτομία (η αφαίρεση της μήτρας ). Στην περίπτωση της εκπυρήνησης, υπάρχει επί πλέον και η πιθανότητα υποτροπής σε ποσοστό 10-20%, που κατά κανόνα αντιμετωπίζεται με την αφαίρεση της μήτρας. Εδώ και λίγα χρόνια, προστέθηκε και η μέθοδος του διαρτηριακού εμβολισμού.
Η αφαίρεση της μήτρας παραμένει ακόμη μία από τις συχνότερες μεγάλες γυναικολογικές εγχειρήσεις. Με τον διαρτηριακό εμβολισμό, υπαρχει πλέον μία εναλλακτική λύση διατήρησης της μήτρας, χωρίς χειρουργική επέμβαση (όπως στην εκπυρήνηση ινομυωμάτων διακολπικώς, λαπαροσκοπικώς, ή με λαπαροτομία – δηλαδή με τομή στο κοιλιακό τοίχωμα), που απεδείχθη αποτελεματική ακόμη και σε πολλαπλά ινομυώματα..
Η μέθοδος εφαρμόζεται με ένδειξη του γυναιοκολόγου, από ακτινολόγο - ακτινοθεραπευτή με πείρα στην μικρο-επεμβατική.
Κατά τον διαρτηριακό εμβολισμό ινομυωμάτων, διενεργείται παρακέντηση στην περιοχή της βουβωνικής χώρας της ασθενούς και εισάγεται ένας λεπτός καθετήρας στην αρτηρία. Η παρακέντηση είναι κατά κανόνα αμφοτερόπλευρη.
Ο καθετήρας προωθείται με ακτινολογικό έλεγχο μέχρι την περιοχή της αρτηρίας που τροφοδοτεί το ινομύωμα.
Δια του καθετήρος και με την βοήθεια τού αγγειογραφήματος, εισάγοντα στην αρηρία με αργό ρυθμό μικρά πλαστικά ή ζελατινοειδή σωματίδια μεγέθους περίπου κοκκου άμμου, μέχρι να επιτευχθεί η τελεία αποφραξη του αγγείου που οδηγεί στο ινομύωμα. Η αποκοπή των ινομυωμάτων από την παροχή αίματος και οξυγόνου, έχει μέσα στους επόμενους μήνες σαν συνέπεια την συρρικνωσή τους.
Η επέμβαση γίνεται με τοπική αναισθησία και με την χορήγηση ενός ηρεμιστικού. Η ασθενής παραμένει λίγες ημέρες στο νοσοκομείο. Οι συχνότερες παρενέργειες – τυχόν πυρετός ή πόνοι – ελέγχονται καλά με φαρμακευτική αγωγή
Η μέθοδος δεν είναι καινουργια. Εδώ και περίπου 20 χρόνια οι ακτινολόγοι την εφαρμόζουν για να ελεγξουν έντονες αιμορραγίες της υστεροτοκίας. Το 1997 στο Πανεπιστήμιο του Los Angeles, η μέθοδος εφαρμόστηκε στην θεραπεία των ινομυωμάτων. Εκτοτε έχουν ανακοινωθεί πολλές μελέτες σχετικά με τις επιτυχίες της μεθόδου. Τα θετικά αποτελέσματα της μεθόδου κυμαίνονται απο 78-94% των γυναικών. Βέβαια λείπουν ακόμη οι μακροχρόνιες παρακολουθήσεις των περιστατικών. Ωστόσο, σε αντίθεση με την εκπυρήνηση, υπάρχει παντα η δυνατότητα της επανάληψης ή και της εγχείρησης .
Ο διαρτηριακός εμβολισμός μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ολα τα είδη των ινομυωμάτων, με διάμετρο μεχρι και 10 εκ. εκτός από τα μισχωτά ινομυώματα.
Υπολογίζεται, ότι σε περίπου 25% των ασθενών, που υποβάλλονται λόγω ινομυώματος σε υστερεκτομία, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί με επιτυχία η μέθοδος του διαρτηραικού εμβολισμού.
Η επιδράσεις της μεθόδου στην γονιμότητα της γυναίκας, δεν έχουν ακόμη εκτιμηθει. Πάντως, ασθενείς που υπεβλήθησαν σε διαρτηριακό εμβολισμό αγγείων της μήτρας λόγω αιμορραγιών μετά τον τοκετό, έχουν ξαναμείνει έγκυος.
Ωστόσο, επειδή οι μελέτες στο συγκεκριμένο θέμα είναι ακόμη περιορισμένες, η μέθοδος εφαρμόζεται κατά κανόνα σε γυναίκες που έχουν κλίισει τον οικογενειακό τους προγραμματισμό.
Στο διαδίκτυο μπορεί να βρει κανείς πολύ ενδιαφέρουσες ξενόγλωσσες ενημερώσεις σχετικά με το παραπάνω θέμα: www.myomembolisation.de ,