default_mobilelogo

Πηγή Πληροφορίας:

parmΔρ Παρμενίων Ζησόπουλος Μαιευτήρας- Χειρούργος Γυναικολόγος

https://www.gyn.gr/dr-zisopoulos

 

- Στά τελευταια 50 χρόνια, παρά τις όποιες προόδους στην διάγνωση και θεραπεια, η θνησιμότητα από καρκίνο του μαστού, τουλάχιστον σε γυναικες μέχρι 50 ετών, ΔΕΝ έχει μειωθεί.
-
- Παρά τις όποιες προόδους σε θεραπευτικά μέσα και εντατικοποίηση των προληπτικών εξετάσεων, με ψηλάφηση και μαστογραφίες, σε σύγκριση με τα προ 50 ετών αποτελέσματα της θεραπείας στον καρκίνο του μαστού, έχουμε ίσως μιά βελετίωση της τάξεως του 20-25% και αυτή μόνον σε γυναίκες ηλικίας ανω των 50 ετών!
-
Tο μέσο μέγεθος του όγκου την στιγμή της διάγνωσης του με την ψηλάφηση και την μαστογραφία βρίσκεται ακόμη πάνω από 2 εκ(Prechtel 1991).
Mε έναν σχετικά αργό ρυθμό διπλασιασμού του όγκου μεταξύ 100 και 300 ημερών, μπορούμε να υποθέσουμε ότι ότι ο καρκίνος προϋπήρχε από πολλά χρόνια ( περισσότερο απο 10ετία!), χωρίς να ανaακαλυφθεί.
Eίναι γνωστό, ότι ο καρκίνος του μαστού, μόλις γίνει ψηλαφητικά αντιληπτός (διαμετρος 1-1.5 εκ), έχει διανύσει ήδη δύο τρίτα της βιολογικής του ζωής.
Mιά ''πρώιμη διάγνωση'' έχει τότε μόνον κάποια σημασία, όταν αυτή επέλθει π ρ ι ν την εγκατάσταση μεταστάσεων.
Σε άλλη περίπτωση δεν επηρεάζεται σημαντικά η μοιραία εξέλιξη της νόσου.
H ασθενής γνωρίζει μεν πολύ ενωρίτερα ότι πάσχει από έναν καρκίνο του μαστού, αλλά με την πληροφορία αυτή η επιβίωση της ΔΕΝ παρατείνεται.
- Σχετικά με την δυνατόν καλλίτερη θεραπευτική αντιμετώπιση του καρκίνου του μαστού στις τελευταίες δεκαετίες και ιδιαίτερα στα τελευταία χρόνια έγινε έντονη συζήτηση.
H πλειονότης των ειδικών φαίνεται να συμφωνεί, ότι η έκβαση της νόσου δεν εξαρτάται από την τοπική θεραπεία του μαστού, αλλά μοναδικά απο το γεγονός, κατά πόσο την στιγμή της πρώτης θεραπείας υπήρχε ή όχι μετάσταση..
Eνας όγκος διαμέτρου 0,5 εκ εμφανίζει σε 10% των περιπτώσεων και ένας διαμέτρου 2 εκ σε περίπου 50% των περιπτώσεων μεταστάσεις.
Eπειδή η πρόγνωση σε προχωρημένους όγκους είναι πολύ δυσμενής, γενικώς γίνεται αποδεκτό ότι η διάγνωση και αφαίρεση του όγκου πρέπει να επιδιωχθεί σε ένα στάδιο με καλή πρόγνωση, με άλλα λόγια, σε ένα ακόμη προκλινικό στάδιο
Tο μέχρι στιγμής κλινικά και μαστογραφικά προσανατολισμένο πρόγραμμα προληπτικής εξετάσεως για την έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου στον μαστό, δεν μπόρεσε να εκπληρώσει τις προσδοκίες του, λόγω ανεπαρκούς ευαισθησίας των διαγνωστικών μεθόδων (Σημ: Ψηλάφηση και μαστογραφία).
Επί πλεον, δημοσιεύσεις που υποστηρίζουν ότι μεγάλος αριθμός μαστογραφιών(περισσότερες από 5), κατά την χρονική διάρκεια που η γυναίκα έχει ακόμη περίοδο, ΔΙΠΛΑΣΙΑΖΕΙ την πιθανότητα καρκίνου, οδήγησε ασθενείς και γιατρούς σε σκεπτικισμό.

Η υπερηχομαστογραφία, που αποτελεί μιά εύκολη κι απ' ότι μεχρι σήμερα γνωρίζουμε αβλαβή εξεταστική μέθοδο και σαν προληπτική εξέταση, έχει την δυνατότητα να συμβάλλει σημαντικά στην βελτίωση της έγκαιρης διάγνωσης.
Επίσης είναι αποτελεσματικό συμπλήρωμα της κλινικής εξέτασης των μαστών και της μαστογραφίας.

Στην βιβλιογραφία υπάρχουν πολλές συγκριτικές μελέτες υπερηχογραφίας μαστού και μαστογραφίας, που αναφέρονται στην σωστή εκτίμηση καρκινωματωδών όζων με διάμετρο έως 10 χιλ.
Από αυτές προκύπτει, ότι με καλούς εξεταστές και κατάλληλη τεχνική υποδομή, η δυνατότητα των μεθόδων δεν διαφέρει σημαντικά, πράγμα για το οποίο το μεγαλύτερο μέρος του ιατρικού δυναμικού που ασχολείται με τον μαστό, δεν έχει συνειδητοποιήσει.
Ακόμη και σε μελέτες με επικριτική διάθεση για την υπερηχομαστογραφία αναφέρεται, ότι αυτή αναγνωρίζει την κακοήθεια σε 82% και η μαστογραφία σε 92% των περιπτώσεων!
Υπάρχει φυσικά και αντίθετη επιχειρηματολογία για πολύ μικρότερες διαφορές στην διαγνωστική επιτυχία .
Συνοπτικά όμως η δυνατότητα της μεθόδου σε περιπτώσεις μικρών καρκίνων του μαστού είναι κάπως μικρότερη εκείνης της μαστογραφίας, κυρίως επειδή δεν είναι σε θέση να απεικονίσει άτυπες μικροεπασβεστώσεις.

H ευαισθησία της μεθόδου στην διάγνωση καλοήθων όζων είναι μεγαλύτερη από εκείνη της μαστογραφίας.
Eίναι ακόμη εξαιρετικά κατάλληλη για τον έλεγχο της σωστής διενέργειας παρακεντήσεων στον μαστό.
Oι μικρότερες εστίες καρκίνου που έχουν εντοπιστεί υπερηχογραφικώς, είχαν διάμετρο 3 χιλ.

Και λίγα σχετικά με τεχνική της εξέτασης.
Πολλοί συνάδελφοι εξετάζουν την ασθενή σε καθιστή στάση. Ωστόσο αυτή, ιδιαίτερα σε πλούσιους μαστούς, παρουσιάζει δυσκολίες στην ανελιπή διερεύνηση.
Πιστεύω ότι κατά την εξέταση είναι προτιμώτερο η ασθενής να είναι σε υπτία θέση.
Mετά από τοποθέτηση αρκετού Sono-Gel, αρχίζουμε με γαντοφορεμένο χέρι την ψηλάφηση του μαστού από την βάση στο άνω εξω 4μόριο , που την ακολουθεί κατά πόδας παράλληλα και η διερεύνηση με την κεφαλή των υπερήχων, που κατευθύνεται με το άλλο χέρι, ελέγχοντας έτσι τον μαστό ανελιπώς σε αλληλοεπικαλυπτόμενες επιφάνειες με κατεύθυνση την θηλή.
Mε τον τρόπο αυτό - η βοήθεια του Gel είναι εδώ σημαντική - ψηλαφώνται και πολύ μικρά επιφανειακά οζίδια, που βρίσκονται αμέσως κάτω από το δέρμα και ενδεχομένως σε πλούσιους μαστούς αποτελούν απεικονιστικό πρόβλημα για κεφαλές χαμηλών συχνοτήτων.
Για τον λόγο αυτό είναι σημαντικό να τονιστεί η σημασία της παράλληλης με την υπερηχομαστογραφία - όχι της ξεχωριστής - κλινικής εξέτασης.
Η διερεύνηση του μαστού με την κεφαλή των υπερήχων και μόνον - οπως μας επιδυκνύεται σε διαφημιστικά φυλλάδια εταιρειών - και όπως το έζησα σε πρακτικά μετεκπαιδευτικά μαθήματα, οδηγεί κατά την άποψή μου σε σοβαρές διαγνωστικές απώλειες. Δεν το συζητώ βέβαια, ότι η εξέταση πρέπει να γίνεται από τον ειδικό και όχι από βοηθητικό προσωπικό.

Πάντως, παρά την όποια κριτική, είναι βέβαιο, ότι η κλινικο-υπερηχογραφική διερεύνηση του μαστού αποτελεί εύκολη και ακίνδυνη μέθοδο, που μπορεί να επαναληφθεί όσο συχνά χρειαστεί
και η άποψη ότι δεν επιτυγχάνει την διάγνωση καρκίνων στο ποσοστό της μαστογραφίας, δεν είναι σοβαρό επιχείρημα για να την αποκλείσει κανείς σαν μέθοδο έγκαιρης διάγνωσης σε όλες ανεξαιρέτως τις γυναίκες που προσέρχονται για προληπτικό έλεγο.

Αποσπάσματα μετεκπαιδευτικού μαθήματος στην Μαιευτική και Γυναικολογική Εταιρεία Θεσσλονίκης 1999.
Δρ. Παρμ . Ζησόπουλος